Konu: Okuma Parçası: Zeki Öğrenci القراءة: الطالب الذكي

الصَّحِيفَةُ: ١٥٥

Sayfa: 155

القِرَاءَةُ: الطَّالِبُ الذَّكِيُّ

Okuma Parçası: Zeki Öğrenci

١- اِسْتَيْقَظَ أَحْمَدُ مِنْ نَوْمِهِ مُبَكِّرًا، بَعْدَ لَيْلَةٍ طَوِيلَةٍ، لَمْ يَنَمْ فِيهَا كَثِيرًا. نَظَرَ أَحْمَدُ إِلَى سَاعَتِهِ، كَانَتْ تَقْتَرِبُ مِنَ الثَّالِثَةِ صَبَاحًا. بَعْدَ قَلِيلٍ اِرْتَفَعَ صَوْتُ المُؤَذِّنِ عَالِيًا فِي القَرْيَةِ، فَشَعَرَ أَحْمَدُ بِالاِطْمِئْنَانِ، ثَمَّ وَثَبَ مِنْ فِرَاشِهِ وَتَوَضَّأَ ثُمَّ صَلَّى الفَجْرَ. بَعْدَ الصَّلاَةِ، دَعَا رَبَّهُ قَائِلاً: ”يَارَبِّ... النَّجَاحَ“

Ahmet, çok uyuyamadığı uzun bir gecede erkenden uyandı. Saat sabaha karşı üçe yaklaşıyordu. Biraz müddet sonra köyünde müezzinin sesi yükseldi. Oldukça huzur hissetti. Sonra yatağından sıçradı, abdest alarak ve Sabah Namazını kıldı. Namazdan sonra şöyle dua etti: “Rabbim… Başarı”

٢- عَادَ أَحْمَدُ إِلَى فِرَاشِهِ مَرَّةً ثَانِيَةً يَنْتَظِرُ طُلُوعَ الشَّمْسِ، لِيَذْهَبَ إِلَى المَدِينَةِ، فِي أَوَّلِ سَيَّارَةٍ، فَاليَوْمَ سَتُعْلَنُ نَتَائِجُ كُلِّيَّةِ الطِّبِّ.

Ahmet ilk araba ile okula gitmek üzere güneşin doğuşunu beklemek için yatağına ikinci defa geri döndü. Çünkü bugün Tıp Fakültesinin sınav sonuçları açıklanacak.

٣- أَخَذَ أَحْمَدُ يُفَكِّرُ فِي المَاضِي. كَانَ تِلْمِيذًا فِي المَدْرَسَةِ المُتَوَسِّطَةِ وَكَانَ يُحِبُّ المَدْرَسَةَ كَثِيرًا وَفَجْأَةً مَاتَ وَالِدُهُ، فَحَزِنَ عَلَيْهِ ثُمَّ تَرَكَ المَدْرَسَةَ، لِيُسَاعِدَ أُمَّهُ وَإِخْوَتَهُ وَأَخَوَاتِهِ.

Ahmet geçmişi düşünmeye başladı. Ortaöğretim de öğrenci idi. Okulu çok seviyordu ancak ansızın babası öldü. Bu duruma çok üzüldü ve annesine, kardeşlerine, kız kardeşlerine yardımcı olabilmek için okulu terk etti.

٤- عَمِلَ أَحْمَدُ خَمْسَ سَنَوَاتٍ فِي أَحَدِ المَصَانِعِ. كَانَ يَتَذَكَّرُ وَالِدَهُ كَثِيرًا، لَقَدْ كَانَ يَحُثُّهُ عَلَى العِلْمِ وَيَذْكُرُ لَهُ حَدِيثَ الرَّسُولِ (ص) ”اُطْلُبُوا العِلْمَ وَلَوْ بِالصِّينَ.“

Ahmet fabrikaların birisinde beş sene çalıştı. Babasını çok hatırlıyordu. Resulullahın şu hadisi onu ilim edinmeye teşvik ediyordu: “İlim Çin’de de olsa, onu alınız.”

٥- فُتِحَتْ مَدْرَسَةٌ ثَانَوِيَّةٌ لَيْلِيَّةٌ فِي القَرْيَةِ، فَالْتَحَقَ بِهَا أَحْمَدُ وَصَارَ يَعْمَلُ فِي الصَّبَاحِ وَيَدْرُسُ فِي المَسَاءِ. اِسْتَطَاعَ أَحْمَدُ بَعْدَ سَنَتَيْنِ أَنْ يَحْصُلَ عَلَى النَّاجِحِينَ. فَاخْتَارَتْهُ الحُكُومَةُ، لِيَدْرُسَ فِي الجَامِعَةِ، فَالْتَحَقَ بِكُلِّيَّةِ الطِّبِّ وَدَرَسَ بِهَا خَمْسَ سَنَوَاتٍ.

Köyde Geçe Lisesi açıldı. Ahmet hemen oraya kayıt oldu ve gündüzleri çalışır, akşamları eğitim görür oldu. Ahmet iki sene sonra başarıyı elde etti. Hükümet onu Üniversitede okumak üzere seçti. Hemen Tıp Fakültesine kayıt yaptırdı ve orada beş sene okudu.

٦- دَخَلَتْ أَشِعَّةُ الشَّمْسِ الغُرْفَةَ، فَارْتَدَى أَحْمَدُ مَلاَبِسَهُ سَرِيعًا وَانْطَلَقَ إِلَى مَوْقِفِ السَّيَّارَاتِ وَرِكَبِ أَوَّلَ سَيَّارَةٍ إِلَى المَدْرَسَةِ. كَانَ فِي السَّيَّارَةِ رَاكِبٌ وَاحِدٌ. وَعِنْدَمَا وَصَلَتِ السَّيَّارَةُ ذَهَبَ أَحْمَدُ مُبَاشِرَةً إِلَى الجَامِعَةِ.

Güneş ışınları odaya girdi. Hemencecik Ahmet elbiselerini giyindi ve araba durağına giderek okula giden ilk arabaya bindi. Arabaya binen tek kişiydi. Araba ulaştığında Ahmet yürüyerek üniversiteye gitti.

٧- قَرَأَ أَحْمَدُ أَسْمَاءَ النَّاجِحِينَ فِي الكُلِّيَّةِ. الحَمْدُ لِلَّهِ، لَقَدْ نَجَحَ وَأَصْبَحَ طَبِيبًا. يَجِبُ أَنْ يَعُودَ الآنَ إِلَى القَرْيَةِ، لِيَنْقُلَ الخَبَرَ إِلَى أُمِّهِ وَإِخْوَتِهِ وَأَخَوَاتِهِ، إِنَّهُمْ يَنْتَظِرُونَ الخَبَرَ السَّعِيدَ.

Ahmet Fakültedeki başarılıların isimlerini okudu. Allah’a hamd olsun, Ahmet başardı ve doktor oldu. Şimdi annesine, kardeşlerine, kız kardeşlerine güzel haberi ulaştırmak için köye dönmesi gerekir. Çünkü onlar bu güzel haberi bekliyorlar.