Nâs suresi, cin ve insan tarafından kişinin kalbine getirilebilecek şüphe ve vesveseden Allah'a sığınılmasını öğütlemektedir. Vesvese, insanın bir hususta şüphede kalması, aklın ve kalbin bir hususta kesin karar vermede tereddüt yaşamasıdır. Özellikle dini konular şüphe ve tereddüde izin vermezler. İnanmak ve amel etmek konularında müslümanların kesin inanç sahibi olmaları gerekmektedir. Bu nedenle dini konularda ortaya çıkacak olan vesvese, kişiyi inkâra bile götürebileceği için tehlikelidir. Diğer taraftan, vesvese ve şüphe dünyevi hayatta da söz konusu olabilir. Belirli ve hayati bir konuda kararsız davranmak, tam ve doğru sonuca ulaşamamak, bireyi başarısızlığa ve mutsuzluğa sevk edeceği için, vesveseden uzak durmak gerekmektedir. İhlâs suresiyle beraber, Felak ve Nâs surelerinin sürekli okunması, kişiyi harici tehdit ve tehlikelerden koruyacağı gibi, yine başkaları tarafından ilka edilecek olan şüphe ve vesveseyi de engelleyecektir. Bu sure bize göstermektedir ki, şüphe hem hakikatin yanında değeri olmayan, hem de insana arız olan ve tedavisi gereken bir durumdur. Şifamız Kur'an, şifa veren, tedavi eden Allah'tır.

Peygamberimizin Felak ve Nâs surelerini sürekli olarak okuduğu, okuyarak üzerine üflediği, bazen de ellerine üfleyerek tüm vücudunu sıvazladığı nakledilmektedir. Yine peygamberimizin Felak ve Nâs surelerini torunu Hasan ve Hüseyin'e okuyup üflediği rivayetler arasında yer almaktadır.